Serkan ve Hayri’nin maceraları… Gülmek isteyen bizi izlesin!

◊ “Hep Yek” serisinin akabinde “Ayakçı” sinemasında bir ortaya geldiniz. Tekrar birlikte kamera karşısına geçme süreciniz nasıl gelişti?

– İnan Ulaş Torun: Biz “Hep Yek”te üç sinema çektik Gökhan’la. Ondan sonra Gökhan kendi iradesiyle devam etmek istemedi. Ben devam etme kararı aldım. Bizim hiçbir vakit bir kahrımız olmadı. “Hep Yek” serisi benim için de bittikten belirli bir vakit sonra tesadüfen karşılaştık. Gökhan esasen senaryo yazmıştı. Bir sinemaya başlayacaktı. Bu tesadüfün akabinde beni aradı, “Acaba bu sineması biraz daha ikili sinemasına yanlışsız evirsem, ne düşünürsün?” diye sordu. Ben de aslında Gökhan’la çalışmayı çok sevdiğim için keyifli olacağımı söyledim. Senaryo Gökhan ve Taha’ya (İkbal) ilişkin. Sonra Gökhan senaryoyu revize etti, bu biçimde dahil oldum.

– Gökhan Yıkılkan: Hikâye tam olarak Ulaş’ın anlattığı formda. Sinemanın kıssası benim. Eski konut arkadaşım Taha ile birlikte üzerinde çalıştık. Ben “Hep Yek”ten ayrıldıktan sonra kendi işlerimi yapmaya başladım. Kendi sinemamı yazdım, kendi sinemamı çektim, kendi sinemamın imalcisi oldum. Bu türlü saçma bir maceraya atılmak zorunda kaldım. Ve bu hoşuma gitti. Ondan sonra bir tane daha senaryo yazdım. Aslında diğer türlü ilerleyen bir öyküydü ancak sonra bir tesadüf üstüne Ulaş’la yeniden denk gelince bu istikamete evrildi. Yani her şey olması gerektiği anda oldu.

◊ Siz ortadaki o müddet boyunca görüşmediniz mi?

– İnan Ulaş Torun: Fizikî olarak görüşme olmadı. Fakat bir sorun olduğu için değil. İstanbul’da bile beşerler artık birbiriyle görüşmüyorlar. Gökhan o sırada çok sevgili oğlu, benim de artık yeğenim Can’la ilgileniyordu. Bir de Bodrum’a taşındı. Benim de kendi işlerim vardı. Fakat telefon ya da internetten bağımızı kesmedik.

Fotoğraflar: Murat ŞAKA

“AYAKÇI” SERİ OLABİLİR

◊ Tesadüfen müsabaka öykünüz nasıldı?

– Gökhan Yıkılkan: Ben İstanbul’a geldim…

– İnan Ulaş Torun: Denize düştü vapurdan, ben kurtardım! (Gülüyor)

– Gökhan Yıkılkan: Vapura bineceğim sırada beni görmüş. “Aaa burada mısın” filan derken, sonrasında her şey çok süratli gelişti. O günden beri de hayatımıza hiç ayrılmamış üzere devam ediyoruz.

◊ “Ayakçı” sineması de “Hep Yek” üzere seri olur mu?

– Gökhan Yıkılkan: Tasarımı o denli, olacak üzere duruyor.

◊ Bu senaryoyu yazarken gerçek bir olaydan mı esinlendiniz?

– Gökhan Yıkılkan: Tabii. Ben bu gerçek işleri seviyorum. Bu kargoyla ilgili başımıza gelen işler var ya, birazcık ondan esinlendim. Bir kargocunun kıssası nasıl olur fikrinden yola çıktım. Bu adamın öteki sıkıntıları olsa nasıl olur falan diye tartışırken, bu adamın sarsaklığı ve diğer insanların hayatına tesiri üzerine bu senaryo çıktı. Sinemada de göreceğiniz üzere eğlenceli bir kıssaya evrildi.

◊ 1 milyoncu açma hayaliyle yola çıkan Hayri ve üniversite mezunu Serkan’ın kıssası… Hayri ve Serkan’ı anlatır mısınız bize biraz?

– İnan Ulaş Torun: Serkan üniversite mezunu bir mühendis. Anne-baba yok. Hayatında büyük bir aşkı var. Yalnızca aşk demek aslında biraz köpük üzere kalır. Zira onu anne-babasının yerine koyduğu, gerçek sevgi temelli bir his yaşıyor. Aşkı küçümsemek ismine söylemiyorum fakat daha temelleri sağlam. Hayatta onsuz yapamayacağı aşkıyla evlenmek isteyen bir adam Serkan. “Hep Yek”te arkadaş olan bu ikili, “Ayakçı”da sinemanın içinde tesadüfen karşılaşıyor. Az evvel esprisini yaptığım, bizim Gökhan’la müsabaka öykümüzde “vapurdan düştü” dedim ya, neredeyse ona emsal bir espriyle yolları kesişiyor ve birbirlerine mecbur kalıyorlar. Daha doğrusu Serkan’ın Gökhan’ın oynadığı karaktere mecbur kalması sonucu başlayan bir birliktelik diyebiliriz.

– Gökhan Yıkılkan: Hayri hayali uğruna her şeyi yerle bir eden, “Bu olsun da ne olursa olsun” diyen ve baht yapıtı bir yerden para bulup daha da fazlasının peşine düşen bir adam. Alışılmış bu sırada öbür birinin hayatını da mahvediyor…

YUSUF GÜNEY’E BENZETMEK GİBİ OLMASIN FAKAT…

◊ Siz de hayallerinizin peşinden körü körüne sarfiyat misiniz, yoksa daha denetimli müsünüz?

– Gökhan Yıkılkan: Ben çok fevriyim. Hayalim Mars ise giderim yani. Birinci sinemamı çekerken de bu türlü oldu. “Film çekeceğim” dedim. Yazdım ve yola çıktım, “Ben çekmeye gidiyorum” diye. “Nereye?” dediler, para bulmam gerekiyordu filan. Yola çıktığımın 6’ncı günü sinemanın parasını buldum. 1 ay sonra çekmeye başladım. Çok kere duvara da çarptım natürel. Ancak hiç aklım başıma gelmiyor.

– İnan Ulaş Torun: Ben hayallerini daha başının içinde yaşayan bir beşerim. Daha çok hayalden hayale seke seke, güya roman okuyormuş üzere, bir tane hayalimi alıp onu konutuna çevire, öteki saçmalıklara… Sonra başıma bir şeyler getirmeler, getirmemeler, o durumdan sıyırmalar… Bende hayal kurmak, içe gerçek seyahat yapmak üzere bir şey. Bir gaye gerçekleştirmeden fazla kendimi vakitte seyahat yapar üzere abuk sabuk yerlerin içine sokup oradan çıkarmayı, şizofren üzere kendi kendime eğlenmeyi seviyorum. Hayal kurarken Yusuf Güney’e benzetmek üzere olmasın, Allah korusun lakin astral seyahatte üzere oluyorum. (Gülüyor)

SEDA SAYAN BENİ KORUDU: ‘AY BEN BU ÇOCUĞA ÇOK VURDUM!’

◊ Ulaş Bey, Seda Sayan’ın başınızda şişe kırdığı bir sahne var. Seda Sayan’la sinema sayesinde mi tanıştınız?

– İnan Ulaş Torun: Evet, birinci kere tanıştım ve gerildim aslında. Tanımadığınız biriyle temaslı bir sahne çekmek, insanı huzursuz ediyor. “Rahatsız olur mu bir şeyden” diye düşünüyorsunuz. Fakat kendisi beni çok rahatlattı. O kadar candan ve samimi biriymiş ki. Artık tüm önyargılarım yıkıldı desem, güya makûs bir şey söylüyormuş üzere olacak lakin sonuçta TV’de gördüğümüz bir figür var. Onun gerçek insanlığını görmek hoşuma gitti. Çok da kibar, sahneyi birkaç sefer çekince “Ay ben bu çocuğa çok vurdum” diye sağ olsun beni çok korudu.

‘KOMEDİ OYUNCUSU’ ALGISI BENİ MUTSUZ EDİYOR

◊ Mesleğinize baktığımız vakit daha çok sinema yüklü işler görüyoruz. Kendi tercihiniz mi bu?

– Gökhan Yıkılkan: Çok fazla dizi projem yok.Seyrek de olsa hoşuma giden işlerde yer almayı seviyorum. Bir yandan tiyatroya devam ediyorum. Emin Alper’le “Öteki” isimli oyunumuz var. 2 yıldan beri o oyundayım.

– İnan Ulaş Torun: Ben vaktinde çok dizi yaptım. Son 10 yıldır dizilerle bağlantım yok. Fakat bu demek değil ki televizyonda yer almayacağım. Tek mutsuz olduğum mevzu, oynadığım kimi bağımsız sinemaların, halkla buluşamaması. Yalnızca bir “komedi oyuncusu” algısıyla yaşıyor olmak. Maalesef ülkemizdeki oyuncuların da sorunu bu bence. Skalası geniş oyuncular bir şeyi güzel yaptıktan sonra üretimciler ve piyasa tarafından genelde tıpkı şekil işlere öneriliyor, risk almak istemiyorlar.

◊ Birlikte çalışmanın kolay ve sıkıntı yanları neler sizin için?

– İnan Ulaş Torun: Birbirimizi çok yeterli tanıyoruz. İnsan olarak da, oyuncu olarak da. Neye ne reaksiyon vereceğimizi biliyoruz. Birbirimizin beceriksizliklerine ya da çok güzel yaptığı şeylere birebir oranda özgüvenle tahammül ve tebrik gösterebiliyoruz. Bu çok kıymetli ve olağanda iki oyuncu ortasında ne kadar birbirlerini sevseler de sıkıntı yakalanacak bir ahenk.

– Gökhan Yıkılkan: Her şeyden evvel biz hoş arkadaş olduk. Yani bir oyun lisanının dışında, hayatlarımızın da çok içindeyiz. Biz mesela oyun için ya da rastgele bir şey için birbirimize küsmeyiz. Benim en çok güldüğüm kişi de Ulaş’tır. Bu sinemanın çekimlerinde de o kadar eğlendik, o kadar güldük ki, ben birçok sahnede gülmekten oynayamadım.