Ece Uslu: Niçin o tabansız kuyunun içinde kendimi yok edeyim?

Uzun vakittir bu söyleşi için konuşuyor fakat Kapadokya’da seti olduğundan vakti ayarlayamıyorduk. Sonunda boş olduğu bir gün İstanbul’a geldiğinde buluşma fırsatı yakaladık. Ece’nin manalı bakışları, hoş ve ayırt edici bir ses tonu var. Rol aldığı dram çeşidindeki dizilerde canlandırdığı karakterlerden
sanırım gözümde daima çok önemli duruşlu biri olarak canlanıyordu ancak sevinçli, esprili ve sohbet etmeyi de
çok seviyor. Başlıyoruz dünden bugüne konuşmaya…

◊ Son buluşmamızın üzerinden tam 8 sene geçmiş…

O kadar olmuş mu Hakan?

◊ Sorma, olmuş! Ortadaki bu 8 sene senin için nasıldı?

Tabii zorluklar yaşadık, pandemi, zelzeleler… O görüşmemizde büyük ihtimal ‘Karagül’ dizisindeydim. Dört sene Antep’te çekildi, çok ağır bir dramaydı. Evimden, ailemden, arkadaşlarımdan uzaktım, zordu. O ruh halini toparlamak vakit aldı. Sonra da pandemi oldu. Bir mühlet İzmir’de annemin yanında kaldım. Akabinde Çeşme’ye yazlık konutuma geçip orada yaşamaya başladım.

◊ Artık Çeşme’desin. Orada nasıl bir hayat kurdun?

Çok sakin. Rutin şeyler yapıyorum. Yeni arkadaşlarım var. Kimileri atlet… Onlarla tabiat yürüyüşleri yapıyorum, yazın sık sık yüzüyoruz. Toplanıp yemekler yapıyoruz. Keyifli geçiyor.

◊ Artık işlere tam gaz devam ediyorsun lakin Çeşme’de o çalışmadığın periyotta setleri, kaosu özlememiş miydin?

Durmak bana yeterli geldi. Kendimi dinlemeye gereksinimim varmış, kent dışı işler ve dram diziler çok ağır oluyordu. Yalnız kaldığım periyot kendimle yüzleştim, kendimi daha yeterli tanıdım, münasebetlere bakış açım değişti, dinlendim. Kendimi daha çok seviyorum, kendime daha çok güveniyorum, ayaklarım yere güçlü basıyor. Memnunum bu halimden.

◊ 50 yaşındasın. Hayatını devirlere bölsek 20’ler, 30’lar ve 40’lar… Nasıldı?

Eskiden çok daha safmışım. Daima içimden gelen neyse onu yaptığım bir karakterim oldu. Bu çok değişmedi, hâlâ öyleyim. Alışılmış olgunlaştım. Evvelden birtakım şeyleri başıma takar, üzülür, ağlardım. Artık eskisi kadar takılmıyorum.

◊ Pekala, nasıl bu türlü fıstık üzere kalıyorsun?

Öyle görüyorsan çok teşekkür ederim. Bazen kendime bakmaya üşeniyor, bazen de tam aksisi kendime bakmayı çok seviyorum. Bu Başak burcu olmamın tesiridir tahminen… Spor, diyet diye nizamlı yaşarken bir işe başlayınca o istikrar büsbütün bozulabiliyor. Bir de artık çekimlerimiz Kapadokya’da. Otelde yaşıyorum, ister istemez sistem değişiyor. Fakat annem ve babam da olduğundan çok genç gösterir. Genetik de olabilir.

◊ Çok mimik yapıyorsun. Botoks, dolgu yahut cerrahi müdahalelerin yok sanırım…

Şu an yüzümde bir şey yok. Orta ara minik dokunuşlar yapıyorum lakin cerrahi şeyler değil.

◊ Bu estetik merakına nasıl bakıyorsun?

İnsan kendi plastiğinden uzak kalmamalı. Fakat bunu tercih edenlere de bir şey diyemiyorum zira onlar bu çağın içine düştü. Tahminen kesim, tahminen toplumsal medya buna zorladı. Yalnızca onlar ismine üzülüyorum. Zira ileri yaşlarında ne yapacaklar… Halbuki
biz oyuncuyuz, saçımız da beyazlar, boyatırız da, kilo alırız da veririz de… Kendimi karakter için o denli bir forma sokarım ki hiç hoş de olmayabilirim. Bunlar çok kıymetli.

◊ Çok güzelsin, mecmua kapaklarına çarpıcı ya da seksi pozlar verip fiziğinin de ekmeğini yiyebilirdin lakin tercih etmedin, neden?

Seksi pozlar vermezdim lakin bu bölüme girdiğimde moda mecmuasında çalışan fotoğrafçı arkadaşlarım çoktu. Sanırım yaptığım işler genelde İstanbul’dan uzakta olduğu ve uzun sürdüğü için onlardan çok uzak kaldım, çok fazla kapak olamadım. Bu durumun başıma takıldığı vakitler oldu ancak kısmet değilmiş.

‘FARKLI BİR KARAKTER GELSİN DİYE 4-5 SENE DİRENDİM LAKİN DEĞİŞİKLİK OLMADI’

◊ Sektörde en eleştirdiğin şey ne?

Hakkaniyetsizlik. Tıpkı öyküler, bütçeler, daima tıpkı oyuncuların seçilmesi, sanatsal işlerin yapılmaması olabilir.

◊ Oyuncular bir karakterde başarılı olunca sonraki projelerde de genelde misal rol teklifleri almalarından şikâyet ediyor. Sen buna maruz kaldın mı?

Tabii, dizilerde çok genç yaşta anne karakterlerini oynamaya başladım. Hâlâ anne rolleri geliyor. Vakit ilerledikçe çocukların sayıları arttırıldı. Yahut “Ağlamak sana çok yakışıyor” diyorlar, hududum bozuluyor. Zira gülmek de bana çok yakışıyor. Ben de farklı karakterleri oynamak istiyorum lakin biraz garantici yaklaşılıyor, işlerin ticari tarafı daha ağır basıyor.

◊ Bir de genelde İstanbul dışındaki işlerde rol aldın… Sen mi istedin?

Ah bak bir de o var. Yok, o denli denk geldi. Menajerim “Avrupai bir tipin var ancak neden daima Doğu işleri geliyor sana” der. Tekrar de Allah’a şükür en azından tutan işlerin içerisinde oldum.

◊ Geçmiş muhasebesi yapsan, külfetler, buhranlar, düşüşler yaşadığın oldu mu?

Yaşadım kesinlikle lakin ne olabilir diye düşünüyorum, mesela orta verip Çeşme’ye yerleştiğim periyotta farklı bir öykü ve karakter gelsin diye 4-5 sene kadar direndim. Lakin işte hiçbir değişiklik olmuyor. Boşuna o yılları kaybettim, yalnızca kendime yararım oldu.

‘KENDİ YOLUMDAN GİTMEYE ÇALIŞIYORUM’

◊ Sosyal medyanın oyunculuğa tesirini nasıl yorumluyorsun?

Alışmamız gerekiyor. Hepimiz toplumsal medyanın içindeyiz. Şu da var, mesela takipçisi 3 milyon diye başrol olarak alınan oyuncular oluyor. Ben o 3 milyonun gerçek olduğuna da inanmıyorum… Bu tabansız bir kuyu ve birçok kişi şu an o tabansız kuyunun içinde boğuluyor. TT (trending topic-sosyal medyada en çok konuşulan konu) olmak da gerçek değil, reklamcı arkadaşlarım var, “Müşteriler bunların gerçek olmadığını bile bile tekrar o isimleri istiyor” diyorlar. Ben de parayla takipçi alabilirim lakin almıyorum. Hem çok çirkin hem de ben niçin o tabansız kuyunun içinde kendimi yok edeyim.

◊ Bunların mesleğe dair umudunu kırdığı oluyor mu?

Can sıkacak çok şey yaşıyoruz ancak ben kendi yolumdan gitmeye çalışıyorum. Ortada sonlanıp üzüldüğüm şeyler olsa da çok oralara düşmemeyi tercih ediyorum.

◊ Geldiğin noktada hayalini kurduğun şey nedir?

Sinemayı çok seviyorum. Natürel geçmişte yaptığım sinemalarım oldu. Hiçbirinden de pişman değilim. Fakat artık kendimi daha donanımlı hissediyorum. Yurtdışındaki şenliklere de gidebilecek, kendi oyunculuğumu ve Türk sinemasını da yurtdışında gerçek temsil edebilecek direktörlerle sanat sineması yapmak istiyorum. Doğal ülkemizde her alanda çok değerli direktörler var. Soruyu ‘hayalini kurduğun’ diye sorduğun için tam karşılık vermek istiyorum. Her oyuncu üzere bir Nuri Bilge Ceylan sinemasında
oynamayı çok isterim. Ferzan Özpetek de sinemalarını çok severek takip ettiğim, değerli bulduğum bir direktör. Bu isimlerle bir projede yan yana gelmek beni çok keyiflendirir. Yurtdışından da birkaç örnek direktör ekleyebilirim lakin birinci tercihim kendi ülkemden bir direktörle birlikte bir muvaffakiyet elde etmek olur.

‘ÇOK GÜÇ ŞEYLER YAŞADIK ANCAK DÜZGÜN Kİ YAŞADIK’

◊ İzmirlisin… Nasıl bir ailede büyüdün?

14 yaşımdayken annem ve babam ayrıldı. 14 yaşına kadar İzmir’deydim. Havasından suyundan herhalde insanları çok sıcaktır. Oradan alacağımı aldım, İstanbul’a geldik.

◊ Tek çocuk musun?

Annemin tek çocuğuyum lakin babam üç evlilik yaptı, baba tarafından dört kardeşiz.

◊ Sen annenle mi kaldın?

Evet, İstanbul’a ikimiz geldik ve gayret ettik. Çok sıkıntı şeyler yaşadık ancak uygun ki yaşadık, uygun ki annem üzere bir anneye sahibim. O çok özel bir bayan.

◊ Babandan uzak olmak hayata ve münasebetlere bakışını nasıl etkiledi?

İlişkilerimi biraz etkilediği olmuştur. Yanılgılarım olmuştur kesinlikle. Fakat onlar da büyüttü beni.

‘ALDATILDIM, HEPSİ TAKIR TAKIR ÖNÜME ÇIKTI’

◊ Şimdi gündeminde neler var?

‘Siyah Kalp’ devam ediyor.

◊ Çekimleriniz Kapadokya’da… Setin olmadığında orada bir günün nasıl geçiyor?

Müdavimi olduğum birkaç yer var. Onun dışında oteldeyim. Odam aslında konut üzere. Bir köpek sahiplendim. 1 yaşında, cinsi kırma, onunla vakit geçiriyorum.

◊ Yine bir anne karakterini canlandırıyorsun… Sen anne olmak ister miydin?

İstedim, çok anaç bir tarafım var ancak olmadı. Pişman mıyım? Değilim. Artık kedilerim, köpeklerim var. Onlara da çok düzgün annelik yaptığımı düşünüyorum.

◊ Hikâyenizde aldatmadan,  aldatılmadan da bahsediliyor. Aldatma sana ne tabir ediyor? Hiç yaşadın mı bunları?

Aldatmak, kandırarak karşındakine her türlü değersizlik duygusu hissettiren bir şey. Ben de alışılmış aldatıldım, yakaladım da. Hepsi takır takır önüme çıktı.

◊ Sen aldattın mı?

Yok. Hiç sevmem, bu kendime karşı saygısızlık olur. O denli bir şey hissedersem çat diye bitiririm.

‘BEN KAÇAK GELİNİM’

◊ Skandalların, yakalanmaların yok. Yalnızca işlerinle varsın. ‘Biraz işin öbür tarafında da olsam daha çok kazanırdım’ diye düşündüğün olmuyor mu?

Hiçbir vakit o denli düşünmedim. Tam aksisi bunu bir duruş olarak gördüm. Daima oyunculuğumla gündeme gelmeyi tercih ettim. Tahminen de o yüzden halkın sevgisi daha farklı oldu, beni meskenlerinin kızı üzere gördüler.

◊ Evet, hanım hanımcık bir havan var…

Oysa menajerim bana “Tatlı çaki” diyor. Bebek üzere duruyormuşum fakat gerimden her an bir bıçak çıkarabilirmişim (gülüyor).

◊ Dışarıdan biraz aralıklı duruyorsun…

Başak burcuyum. Yükselenim de Akrep ancak bu kendini sokan akrep cinsi. Ben kendimi çok eleştiriyorum. Yoksa soğuk bir tip değilim. Duruşum ortama nazaran değişiyor.

◊ Cilveli bir yanın yok mu hiç?

Yok (gülüyor). Annemde cilve yoktu, bende de olmadı.

◊ Peki, seni ne tavlar?

Zekâ. Bir duruşu da olması gerekiyor. Güzel da olsa ne hoş olur (gülüyor).

◊ Aşkta durumlar ne?

Hiçbir şey yok. Minik şeyler oldu lakin büyük bir şey olmadı, düzgün ki olmadı…

◊ Hiç evlenmiş miydin?

Yok, daima ucundan döndüm, ben kaçak gelinim.

◊ Kriterlerin mi yüksek?

Aşka âşığım lakin gerçekçiyim de… İlla çok etkilenmem gerekir. Yoksa o denli çok mantık bağı yapamıyorum.

◊ Oysa yaş aldıkça bağlantılar mantığa evrilir derler…

Konuşacağın insanı arıyorsun natürel, aşk yalnızca fizikî bir şey değil. Oturup saatlerce konuşsak, bazen hiç konuşmadan vakit geçirsek… Ancak işte o denli biri çıkmıyor karşıma.